26 Temmuz 2010 Pazartesi

Alıntı ve Sahne #9: Ayrılık

Hüsnü:Nasılda sevmiştim yıllarca ben seni
her akşam bekledim yollarını

elbet bir gün biz yuva kurarız derken

duydum evlenmişsin sen zengin bir gençle
zengin olsaydım sensiz kalmazdım
her an düşünüp seni hiç ağlamazdım

param olsaydı aşkım kalırdın
seve seve yanımda benimle yaşardın
Sadri Alışık/Ah Müjgan Ah


"... insan, ne denli çaba gösterirse göstersin ve kaçınılmazlığına ne denli inanırsa inansın, ayrılığa hiçbir zaman hazırlanamıyor çünkü. hazırım, dediği anda bile içinde ele geçiremediği bir nokta kalıyor sürekli; ayrılığa alıştıramayacağı, sızlanışlarını durduramayacağı bir nokta... belki de, yalnızca bu noktanın ele geçirilemeyişi yüzünden, birçok terk ediliş anında gerekli gereksiz bir yığın şey konuşuyor insanlar; içlerindeki o noktayı örtebilmek için gülünç tartışmaların tozuna dumanına boğuluyorlar, geçmişe ve geleceğe acımasızca saldırıp kendi yarattıkları harabelerin ortasında yuvarlanıyorlar. o nokta yüzünden hüngür hüngür ağlayanlar da var belki, köpek gibi yalvaranlar, kendilerini içkiye, kumara vuranlar, dövüşenler, sızanlar, yaralananlar, hatta kendilerini kendilerine vuranlar da var."

Hasan Ali Toptaş/ Sonsuzluğa Nokta

Sözün özü "yaşamak Müjgan gibi bir şeydir,ölmek Müjgan yok demektir."

4 yorum:

  1. Hasan Ali Toptaş vuruyor midelere yumruğunu...

    YanıtlaSil
  2. O filmi sanıyorum iki kere izledim ve ikisinde de o sahnedir beni hüzünlendiren.

    Adam bir taburede oturmuş, müziğin insanın içini titrettiği bir tonu ile çıkarken bile canını yakan kelimeleri söylemektedir.

    YanıtlaSil