A Real Pain

Jesse Eisenberg'in ikinci yönetmenlik denemesi olan A Real Pain filmi,tarihsel trajedi ile bireysel travmaların buluşması noktasında yer alan bir yapım. Karakter odaklı, diyalog ağırlıklı tarzına ek olarak kültürel kimliklerin sorgulanışı ve kişisel ilişkilerin incelenmesi gibi unsurlarla da oldukça bir Woody Allen filmini andırıyor. Succession dizisindeki Roman karakteriyle Emmy ödülü kazanan Kieran Culcin, bu filmdeki oyunculuğu ile de Altın Küreyi aldı ve Oscar'ın önemli adaylarından biri. Tüm bunlar izlenmesi için gerekli ortamı oluşturuyor.

Film, büyükannelerinin ölümü sonrasında kuzen olan David (Jesse Eisenberg) ve Benji'nin (Kieran Culkin) Polonya'ya yaptıkları bir yolculuğu konu alıyor. Bu yolculukla hem büyükannelerinin geçmişteki yaşantısının izlerine dokunmayı ve hissetmeyi isterlerken, hem de buna vesile olacak holokost turizminin ile bir gezi turuna da katılmış olacaklar. Holokost turizminin olduğu her noktada aklıma Woody Allen filmi olan  Whatever Works filminin şu sahnesi geliyor. "Annemi eğlenceli nereye götürebilirim?" diye soran Melody'e Boris "Soykırım Müzesine ne dersin?" cevabını vermişti. Ki bu filmde de holokost turizminin etik boyutlarına da değiniliyor. 

Filmin karakterlerine inecek olduğumuzda David, düzenli bir hayat süren bir karakter iken, Benji tam tersine kaotik, spontane ve sürekli bir arayış içerisinde olan biri. Başlangıçta iki zıt karakterin çarpışması gibi görünen hikaye, aslında çok daha derin yüzleşmeler içeriyor. 

Culkin, Benji karakteriyle Succession dizisindeki Roman karakterini bu filme taşımış. Bunu söylerken de olumsuz anlam taşımıyorum. Hem Roman karakterini, hem de Benji karakterini layıkıyla anlamamızı ve tanımamızı sağlayan tamamlayıcı unsur olarak görüyorum. Roman karakterinden farklı olarak diğer insanlarla gerçekten ilgileniyor Benji ancak işin sonundaki bireysel yalnızlığı ve fevriliği bu iki karakteri birbirine bağlıyor. 

Filmin oyuncusu ve yönetmeni olduğu gibi aynı zamanda senaristi de olan ve bu dalda Altın Küreye de aday olan Eisenberg'in ele aldığı asıl mesele, acının kıyaslanamaz oluşu. Bireysel acılarımız, tarihsel trajediler karşısında küçümsenmemeli, herkesin acısının kendine özgü ve gerçek olduğu kabul görmeli düşüncesi filmde sonradan oluşan bir hakimiyet kazanıyor. "Gerçek Acı" ifadesi ile kişisel travmanın kıyaslanamaz doğasına vurgu yapılıyor. Tüm bunları ve filmin ismi ile verdiği mesajı Benji karakterine daha fazla odaklandığımızda rahatlıkla anlayabiliyoruz.