Yaşam bazıları için kısır bir döngüdür,monotonluğuyla sıkar insanı.Bazıları içinse rutine bağlamadan her daim başlangıçlar vardır.Her başlangıç ardında geçmişi tarihe gömmeyi,insanları unutmayı farz kılar.

Mesela Mommo olursun küçük bir çocuksundur annen vefat etmiştir,baban suratına dahi bakmamaktadır.Bir abin vardır ötesi yalan olur.Ceviz ağacı gölgesinde seslenebilirsin annene.Çocukluk dediğin mezar taşları arasında oynanan bir oyun değildir ve ölüm soğuk bir gerçektir.Anne özlemiyle ağlamaktır oyunların en hası.Gelecek uzun çetrefilli bir yol gibi görünür.Sen daha dünü anlayamamışken yarınlar kapına dizili bekler.Çocuksundur ve kitap yapraklarında bilmeceler çözmek yerine babanı çözmeye çalışırsın.Terkedilişi,ölümü anlamaya çalışırsın.Ölüme zor da olsa belki alışırsın ve anlam veremediğinde kader der geçersin.Peki ya terk edilişi anlamaya çalışabilir misin?Adın Mommo’dur çocuksundur ve baban seni geride bırakmıştır.

Mommo’nun dışında bir de Jin Hee olmak vardır.Yaşam yakın veya uzak tanımaz farklı dillerde aynı acıları tekrarlatır.Zaten yaşadıklarımızın bir benzeri farklı insanların yaşadıkları değil midir?Bizden farklı görünüp bizimle aynı hayatı yaşayan insanlar.İsyan aynı isyan,terk ediliş gibi.Anne vefat etmiştir ve baba tutar kolundan yolunu çizer.Yol uzadıkça geri dönüşü zordur ve güvenerek elinden tutmuşsundur.Bir anda kendini bilmediğin diyarlarda tanımadığın sen gibi insanların arasındabulursun.Yeni bir yaşam dedikleri sen gibilerle seni sahiplenicek birilerini beklemek olur.Babana güvenip elini tutmuşsundur ve o eli yetimhanede bırakmak zorunda kalırsın.Güven kelimesini öğrenmeden güvenmemeyi öğrenmek zorunda bırakılırsın.Bir umut beklersin babanı gene de.Hasan Ali Toptaş "Görmek inanmanın en geniş kapısıydı" der.Ufukta baba siluetini göremedikçe kapatırsın o kapıyı.Dönmiyeceğini anladığın an önce inkar sonra isyan en sonunda gözyaşlarıyla kabullenmek devreye girer.Çok sevdiğin birinin ölümüne alışma düzeni gibi.Jin Hee olmak babanın öldüğünü varsaymak demektir.Yalanlar arasında tek gerçeğin yeni bir yaşamı beklerken eski yaşamı yok saymak olur.

Bu dünyada adları fark etmez Mommo veya Jin Hee gibi olmak da var.Babaların çizdiği yollarda terk edilişlerle alışmak ve filmin son karesinde yeni yaşamlara yolculuk var.

5 serzeniş:

pembe fiyonk dedi ki...

mommoda;annesinin mezarını sulayan abiye,kız kardeşin,
-annem ıslanıyor mudur?demesi
benim içimin titrediği andır.
ne yazık ki bu filmi bilen insan sayısı çok az.

gri kent sakini dedi ki...

Mommo... bu filmden içimde kalan o kadar çok şey varki... çok şey...

Black Pearl dedi ki...

Mommo'yu izledim. Cok begendim, ikinci filmi de izlemeyi dusunuyorum.

moroccom dedi ki...

http://moroccom.blogspot.com/2010/09/baba-karnm-agryor.html

moroccom dedi ki...

http://moroccom.blogspot.com/2009/12/mommo-ahmet.html

http://moroccom.blogspot.com/2009/12/mommo-ayse.html